Idę po liliowy kapelusz

Skoro powiedziałam, tak zrobiłam:

I jak Wam się podobają moje panie dzisiaj? Ładniejsze, prawda?

I jeszcze rzecz o kobiecie i liliowym kapeluszu

Kiedy ma 5 lat:

Ogląda się w lustrze i widzi księżniczkę.

Kiedy ma 10 lat:

Ogląda się w lustrze i widzi Kopciuszka.

Kiedy ma 15 lat:

Ogląda się w lustrze i widzi obrzydliwą siostrę przyrodnią Kopciuszka:
Mamo, przecież tak nie mogę pójść do szkoły!

Kiedy ma 20 lat:

Ogląda się w lustrze i widzi się za gruba, za chuda, za niska, za wysoka,
włosy za bardzo kręcone albo za proste, ale mimo wszystko wychodzi z domu.

Kiedy ma 30 lat:

Ogląda się w lustrze i widzi się za gruba, za chuda, za niska, za wysoka, włosy za bardzo kręcone
 albo za proste, ale uważa, że teraz nie ma czasu, żeby się o to troszczyć
 i mimo wszystko wychodzi z domu.

Kiedy ma 40 lat:

Ogląda się w lustrze i widzi się za gruba, za chuda, za niska, za wysoka,
włosy za bardzo kręcone albo za proste, ale mówi, że jest przynajmniej czysta
i mimo wszystko wychodzi z domu.

Kiedy ma 50 lat:

Ogląda się w lustrze i mówi: Jestem sobą - i idzie wszędzie.

Kiedy ma 60 lat:

Patrzy na siebie i wspomina wszystkich ludzi, którzy już nie mogą na siebie spoglądać w lustrze. Wychodzi z domu i zdobywa świat.

Kiedy ma 70 lat:

Patrzy na siebie i widzi mądrość, radość i umiejętności. 

Wychodzi z domu i cieszy się życiem.

Kiedy ma 80 lat:

Nie troszczy się o patrzenie w lustro.
Po prostu zakłada liliowy kapelusz i wychodzi z domu,
żeby czerpać radość i przyjemność ze świata.

Może wszystkie powinnyśmy dużo wcześniej założyć taki liliowy kapelusz…